Lednica 2003 - Nabożeństwo talentów!


za Katechizmem Ruchu Lednickiego - ojca Jana W. Góry OP

           Lednica jest dziełem Ojca Świętego Jana Pawła II. Nad Lednica jest On z nami już po raz siódmy. Lednicki Pielgrzym nie opuścił ani jednego spotkania. Zawsze przybywał do nas ze swoim ojcowskim słowem i błogosławieństwem. Jego obecność jest zatem jeszcze bardziej niż realna. Jest w duchu i modlitwie. Papieskie spotkania z młodzieżą nad Lednica stworzyły lednicki program. Program stałego wybierania Chrystusa i związany z nim program osobistego rozwoju.

Drodzy Młodzi Przyjaciele!

           Po raz kolejny pielgrzymuję na Lednickie Pola. testem z Wami w duchu i w modlitwie. Sercem obejmuję każdego i każdą z Was.

           To coroczne czuwanie przy Bramie III Tysiąclecia, symbolizującej Chrystusa, wyznacza niejako kolejne etapy Waszego podążania za Nim - naśladowania, które jest nieustanną drogą wewnętrznego wzrastania. Bogu dziękuję za Waszą wierność na tej drodze. Równocześnie modlę się gorąco, abyście nigdy nie utracili świadomości i tego głę-okiego poczucia, że na tej drodze nie jesteście sami - że zawsze blisko jest Chrystus, Pan ludzkich dziejów.

           Towarzyszy Warn jako Oblubieniec, którego miłość nigdy nie słabnie. Nawet ludzka słabość i niewierność nie jest w stanie osłabić jej mocy. Czuwajcie, abyście mogli zaznać tej miłości. Czuwajcie, abyście poznali ożywczy smak Jego miłosierdzia. Niech lampy Waszej wiary, nadziei i miłości nigdy nie gasną. Niech będą światłem dla świata.

           Dziś doświadczacie w sposób szczególny prawdy, że zostaliście wyposażeni w wielorakie dary i talenty. Nie przestawajcie za nie dziękować Temu, który "hojnie darzy, łaską i chwałą. Nie odmawia dobrodziejstw postępującym nienagannie" (Ps 84, 12). Odkrywajcie w sobie te zdolności, cieszcie się nimi, i rozwijajcie je z Bożą pomocą. Nieście je jako dary Ducha Świętego wszystkim, którzy potrzebują Wa-szego miłosierdzia. Niech owocują w Waszych rodzinach, szkołach, środowiskach. Gorąco wierzę, że dzięki temu wymagającemu doświadczeniu, zasłużycie na osąd Ewangelicznego Pana: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię" (Mt 25, 21).

           Na drogę rozwijania Bożych talentów w świetle łaski Chrystusa i w mocy Ducha Świętego z serca Wam błogosławię: W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

Jan Paweł II, Lednica, dnia 7 czerwca 2003 r.

W KAŻDEJ CHWILI WYBIERAĆ CHRYSTUSA

           Człowiek staje się poprzez wybór. Nawet nie wybierając wybieramy przecież. Wybieramy osobiście i wybieramy jako wspólnota. Osobiste wybory tworzą naszą skalę wartości, wyznaczają cele i środki do nich prowadzące. Chrześcijanin, to ten który wybrał Chrystusa, i wybiera Go codziennie.
           Ludzi pragnących iść tą Chrystusową drogą jest dużo. Tworzą oni wiele wspólnot i ruchów. Tworzą również zaczyn Ruchu Lednickiego, którego zawołaniem i hasłem jest: wybierz Chrystusa! Zawsze i wszędzie, w każdej sytuacji: wybierz Chrystusa!
           Często boimy się wybrać Chrystusa z obawy, że wtedy nie będziemy już mogli wybrać siebie. Tymczasem tylko wybierając Chrystusa, wybieramy siebie. Tylko idąc za Chrystusem idziemy najgłębiej za sobą samym, ponieważ w Chrystusie znajduje się najgłębszy zapis dotyczący każdego z nas. Dlatego lednicki Wybór Chrystusa pozostaje podstawowym wydarzeniem spotkań nad tym jeziorem. Za każdym razem uzyskuje on inną oprawę scenograficzną i medialną. W istocie rzeczy jest to jednak zawsze ten sam Wybór Chrystusa.

Wybór Chrystusa dokonany nad Lednicą w dniu 7 czerwca 2003 r.

WPROWADZENIE

1.
Kochani, nadszedł czas!
Niech zamilkną śpiewy!
Niech nas ogarnie gwałtowny szum i łagodny powiew Bożego Ducha!
Niech wzbudzi w nas moc wiary Piotra i Apostołów,
i uczyni nas zdolnymi do przyjęcia i wyznania prawdy,
że Panem świata i Panem naszego życia jest Jezus Chrystus,
zmartwychwstały i chwalebny władca czasów i dziejów.

Nie wybieramy Go na króla,
bo wierzymy, że On jest Królem.
A zatem obieramy Go sobie za Króla.

Nie dajemy Mu władzy,
bo wierzymy, że panuje od wieków.
Siebie poddajemy pod jego panowanie.
Nie stawiamy Mu ziemskiego tronu,
bo On ma swój tron na niebiosach (por. Ps 11, 4).
Nasze życie pragniemy uczynić tronem jego chwały.

Nie oddajemy Mu ziemskich królestw,
bo królestwo jego nie jest z tego świata (por. j 18, 36).
Zawierzamy Mu jednak trud naszej nauki i pracy
dla dobra ziemskiej Ojczyzny,
aby jej pomyślność była znakiem,
że na polskiej ziemi On,
zabity i zmartwychwstały,
jest Królem królów i Panem panów (por. Ap 19, 16).

2.
Oddajemy siebie pod panowanie Króla,
który na to się narodził i na to przyszedł na świat,
aby dać świadectwo prawdzie (por. j 18, 37).
Jemu poddani chcemy na co dzień stawać się ludźmi prawdy.

Wyznajemy, że berło sprawiedliwości jest berłem jego królestwa (por. Hbr 1, 8)
i wyrzekając się grzechu, oddajemy się w niewolę sprawiedliwości (por. Rz 6, 18).

Stajemy pod krzyżem,
na którym Jezus Chrystus, Król, dopełnił dzieła miłości (por. j 19, 19),
aby wyznać Mu miłość i podjąć własny krzyż
jako program życia na przyszłość.

3.
Bracia i Siostry,
każdy i każda z nas,
jesteśmy wezwani do budowania Jego królestwa.
On chce panować w nas i przez nas.
Przyjmijmy Chrystusa za swego Króla!
Oddajmy swe życie pod jego panowanie!
Uczyńmy to w sposób wolny,
ufając Jego mocy.
Niech każdy i każda,
wymieni własne imię,
aby ten akt oddania być osobistym zawierzeniem
wobec Boga i zgromadzonego tu Kościoła.


ROTA

Ja, ...
Wspominając swój własny chrzest
Wierzę i wyznaję:
że Jezus Chrystus jest Synem Boga żywego,
a Jego chwała, majestat, moc i władza
przed wszystkimi wiekami i teraz, i na wszystkie wieki.

On jest Panem dziejów.
Do Niego należy władza królewska.
On panuje nad narodami.
On jest moim Panem!

W tej wierze pragnę żyć
i pragnę być świadkiem
wobec przyszłych pokoleń.

Panie Jezu Chryste!
poddaję siebie,
moje życie obecne i przyszłe
pod Twoje panowanie.

Tobie całkowicie się oddaję
i przyrzekam każdego dnia odczytywać Twoją wolę;
przyrzekam wypełniać ją w miłości Boga i bliźniego,
współpracując z Twoją łaską.

Przyrzekam dokładać wszelkich starań,
aby moja rodzina, środowisko i Ojczyzna
coraz doskonalej stawały się Twoim królestwem,
aż wypełni się w dniu Twego przyjścia na końcu czasów.

We wspólnocie z braćmi i siostrami za apostołem Piotrem powtarzam Panie,
do kogóż pójdziemy?
Ty masz słowa życia wiecznego,
a myśmy poznali i uwierzyli,
że Ty jesteś Chrystus
Boga Syn - Zbawiciel!

Przy Tobie zatem chcę trwać jako wierny sługa Twojego królestwa.
Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący,
W Trójcy jedyny
I wszyscy święci.
Amen